Η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) θεωρείται αναγκαία σε δόντια που έχουν μεγάλη καταστροφή της μύλης τους εξ αιτίας κατάγματος, τερηδόνας, οδοντικής παρασκευής κ.ά. Με την διαδικασία της διάνοιξης και της χημικομηχανικής επεξεργασίας των ριζικών σωλήνων, αφαιρείται συχνά οδοντίνη από τη μύλη αλλά και από τη ρίζα του δοντιού. Εκτός όμως από την απώλεια της δομικής ακεραιότητας τα ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια υφίστανται διάφορες μεταβολές όπως απώλεια  υγρασίας κλπ με αποτέλεσμα δυστυχώς να χάνονται  πρόωρα και συχνά σε νέους ασθενείς. Για το λόγο  αυτό τα ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια θα πρέπει να αποκαθίστανται έγκαιρα και με τον σωστό τρόπο, ώστε να συνεχίσουν να είναι λειτουργικά κανονικά μέσα στη στοματική κοιλότητα. Το είδος αυτής της αποκατάστασης καθορίζεται κυρίως από την έκταση της απώλειας των οδοντικών ιστών. Σε δόντια με μικρές απώλειες ενδείκνυνται μικρής έκτασης αποκαταστάσεις με εμφράξεις ενώ ,σε  περιπτώσεις όπου η απώλεια των οδοντικών ιστών είναι εκτεταμένη, η ανάγκη ανασύστασης της μύλης καθιστά αναγκαία την τοποθέτηση ενδορριζικού άξονα  και την κατασκευή στεφάνης ολικής επικάλυψης (θήκη).