Πρόκειται για ακίνητη προσθετική εργασία, που αντικαθιστά ένα ή περισσότερα δόντια που λείπουν και χρησιμοποιούνται ως στηρίγματα δύο ή περισσότερα φυσικά δόντια, ανάλογα με το κενό που πρέπει να αποκατασταθεί. Σε αντίθεση με τις κινητές οδοντοστοιχίες, οι γέφυρες κολλιούνται σταθερά με ειδικές κόλλες (κονίες), στα φυσικά δόντια.

Για την τοποθέτηση της γέφυρας θα πρέπει να συντρέχουν ορισμένοι παράγοντες όπως:

1. Να υπάρχουν δόντια στήριξης και απο τις δύο πλευρές.
2. Τα δόντια στήριξης θα πρέπει να είναι γερά, χωρίς περιοδοντική νόσο και μεγάλες φθορές.
3. Ο ασθενής να είναι σχολαστικός με τη στοματική του υγιεινή.
4. Να έχει αποκλεισθεί η τοποθέτηση εμφυτεύματος στην περιοχή, ώστε να συμφωνεί ο ασθενής με το τρόχισμα των φυσικών του δοντιών.

Στην πρώτη φάση της θεραπείας κρίνεται αν θα απονευρωθούν τα δόντα στήριξης και στη συνέχεια μειώνεται περιφερικά ο όγκος τους, τροχίζονταστα. Μετά ο οδοντίατρος πέρνει αποτύπωμα της περιοχής που θα αποκατασταθεί και το στέλνει στον οδοντοτεχνίτη. Πριν την τοποθέτηση της μόνιμης γέφυρας, τοποθετείται μία προσωρινή γέφυρα, μετά από προετοιμασία που έχει γίνει στο πρώτο ραντεβού. (λήψη αρχικού αποτυπώματος και την κατασκευή διαγνωστικών κερωμάτων).

Στη δεύτερη φάση δοκιμάζεται η ημιτελής γέφυρα και η εφαρμογή της στα ούλα, ενώ αποφασίζεται και το τελικό χρώμα που θα πάρει η μόνιμη αποκατάσταση ώστε να ταιριάζει με αυτό των φυσικών δοντιών. Τέλος, τοποθετούνται και πάλι οι προσωρινές αποκαταστάσεις.

Στην τρίτη και τελευταία φάση, τοποθετείται η μόνιμη γέφυρα και συγκολλάται στα δόντια με ειδικές κόλλες (κονίες).

Όπως και στην περίπτωση της στεφάνης, οι γέφυρες μπορούν να κατασκευαστούν από ένα υλικό ή συνδυασμό περισσότερων υλικών.

Επίσης, τα στηρίγματα, εκτός από φυσικά δόντια, μπορεί να είναι και εμφυτεύματα.