Τα οδοντικά εμφυτεύματα «μιμούνται» τη ρίζα του δοντιού και αντικαθιστούν τα φυσικά δόντια όταν αυτά λείπουν. Ουσιαστικά ένα οδοντικό εμφύτευμα είναι μια μικρή «βίδα» , συνήθως από τιτάνιο, υλικό βιοσυμβατό με υψηλή αντοχή, που «εμφυτεύεται» μέσα στη γνάθο και με την πάροδο του χρόνου ενσωματώνεται ολοένα και περισσότερο καθώς αναπτύσσεται το οστό που την περιβάλλει. Όταν αυτή ενσωματωθεί πλήρως και λειτουργήσει ως τεχνητή ρίζα, τότε ο χειρουργός οδοντίατρος «κουμπώνει» πάνω της μία στεφάνη (θήκη), μία γέφυρα ή και μία τεχνητή οδοντοστοιχία.

Το συνολικό «κατασκεύασμα» ενός πλήρους δοντιού στηριγμένο σε οδοντικό εμφύτευμα αποτελείται από 3 μέρη:

• Το εμφύτευμα: Μία μικρή «βίδα» από τιτάνιο –υλικό βιοσυμβατό με το οστό –που λειτουργεί ως ρίζα και ενσωματώνεται πλήρως με τη γνάθο με τη πάροδο του χρόνου.
  
  
• Το κολόβωμα: Ένα εξάρτημα που βρίσκεται σε ορισμένους τύπους εμφυτεύματος –σε άλλους είναι ενσωματωμένο –πάνω στο οποίο τοποθετείται η προσθετική αποκατάσταση που έχει επιλεγεί.
  
  
• Το ορατό τμήμα: Μία στεφάνη (θήκη) που προσομοιάζει με το φυσικό δόντι σε σχήμα, χρώμα και μέγεθος.

Κατά τη διάρκεια της ζωής υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν στην απώλεια των δοντιών. Ατυχήματα, εκτεταμένες και όχι σωστά θεραπευμένες τερηδόνες και περιοδοντικές νόσοι, κ.ά., αποτελούν αιτίες απώλειας δοντιών, τα οποία σύμφωνα με την άποψη όλων των ειδικών που ασχολούνται με τη στοματική υγεία, θα πρέπει να αντικαθίστανται το συντομότερο δυνατό διότι η απώλειά τους επηρεάζει την υγεία των υπόλοιπων δοντιών, επιταχύνει την απώλεια του φατνιακού οστού, επηρεάζοντας τη μάσηση, τη φώνηση και την αισθητική. Βασικός ο ρόλος του οδοντίατρου, ώστε να αξιολογήσει το κάθε περιστατικό όσον αφορά στην ένδειξη για την τοποθέτηση του εμφυτεύματος.

1. Τοποθέτηση εμφυτεύματος μέσα στο οστό από τον χειρουργό οδοντίατρο.
2. Τοποθέτηση προσωρινής (μεταβατικής) ακίνητης προσθετικής εργασίας (άμεση φόρτιση), αν υπάρχουν οι ενδείξεις.
3. Αναμονή δύο έως έξι μηνών, ανάλογα με το περιστατικό, για την οστεοενσωμάτωση του εμφυτεύματος στο οστό της γνάθου.
4. Τοποθέτηση τελικής προσθετικής εργασίας.

• Αντικατάσταση ενός ή περισσότερων δοντιών που λείπουν χωρίς την ανάγκη να τροχιστούν υγιή δόντια.
• Αποκατάσταση μεγάλων περιοχών χωρίς δόντια, συχνά αποκατάσταση σε ολική νωδότητα (full mouth).
• Σταθεροποίηση οδοντοστοιχίας με μικρή σταθερότητα.
• Άσκηση ορθοδοντικών δυνάμεων για μετακίνηση δοντιών (mini implants).